- przykurcz
- сущ.• контрактура
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przykurcz
Смотреть что такое "przykurcz" в других словарях:
przykurcz — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów med. «ograniczenie ruchomości kończyny, kręgosłupa lub szyi wskutek zmian chorobowych w stawach, mięśniach lub ścięgnach» … Słownik języka polskiego
kręcz — m II, D. u, blm ∆ med. Kręcz karku «wrodzony lub nabyty przykurcz karku i szyi z odwróceniem twarzy w bok wskutek zmian rozwojowych kręgów szyi, zmian zwyrodnieniowych mięśni szyi itp.» … Słownik języka polskiego
